Święty Graal w ubikacji.
WC – pomieszczenie w szkole rządzące się własnymi prawami. Jedyne miejsce w szkole, w którym brakuje papieru mimo, iż tutaj właśnie jest najbardziej pożądany.
Skład[]
„Papieru ci u nas dostatek, choć i ten przyjmiemy jako symbol udanej obstrukcji.”
Typowa ubikacja składa się z:
- umywalki – której dotknięcie jest bardziej groźne niż wsadzenie ręki do pisuaru;
- muszli klozetowej – ona stanowi podstawę każdej toalety;
- pisuaru – w toalecie męskiej, który jest ignorowany, bo uczniowie wolą za pomocą swojego moczu zwalczać wszechobecną pleśń między płytkami.
Wykorzystanie[]
Typowa toaleta w szkole.
Różne osoby wykorzystują ubikację na inne sposoby. Zwykle większość korzysta z WC do celów do jakich jest on przeznaczony, jednak są w tym pewne różnice.
Chłopcy[]
Chodzą do ubikacji pojedynczo, chyba, że idą właśnie coś zajarać. Czasem też korzystają tam z telefonów, by podszywając się pod swojego tatę wymusić zwolnienie.
Dziewczyny[]
Idą do WC całą bandą mimo, iż w przeciwieństwie do chłopców żadna nie ma czego innej przytrzymać. Często też wykorzystują toaletę jako szatnię. Przesiadują tam też, gdy właśnie zerwą z chłopakiem płacząc przez kilka godzin do czasu znalezienia kolejnego.
Dresy[]
Poza zajęciami typowo męskimi dresy topią tam kujonów oraz kabli.
Kujony i Kable[]
Są topieni przez dresy. Dodatkowo kujony bardzo często myją ręce w szkolnej umywalce nieświadomi tego, że w niej jest jeszcze więcej zarazków niż na ich dłoniach. Kable kryją się przed ofiarami swoich doniesień.
Nauczyciele[]
Pisuar na krótko przed wizytą sanepidu.
Zwykle mają własne WC. Jeśli już odwiedzają tą uczniowską, to tylko wtedy, gdy:
- usłyszą krzyki topiących się uczniów,
- korytarz wypełni się dymem papierosowym,
- ktoś stłucze umywalkę,
- własna toaleta się zatka.
Sprzątaczka[]
Odwiedza ubikację, by zobaczyć czy grzyb równo rośnie. Czasem też przez przypadek zostawi tu na wpół zużytą rolkę papieru.
Konserwator[]
Niekiedy tu wpada, by wymienić przepaloną żarówkę, aby wstawić skradzioną rurę i naprawić umywalkę zatkaną przez ucznia, który pomylił ją z muszlą oraz maskować płytki, tak aby nie widać było na nich śladów pęknięć.